5e dag, de laatste loodjes

Hallo Allemaal,

Inmiddels weer terug in Maastricht, de eerste wasjes weer gedaan, en de fiets weer schoon gepoetst. Ik ben jullie echter nog een update schuldig van de laatste dag van GBI 2011.
's Nachts rond een uur of 3 vertrok onze boot van Arnhem naar Wese in Duitsland waar onze laatste rit zal beginnen. Eerst alles weer ingepakt, Tassen afgegeven, en afscheid van het personeel van de boot genomen. Toen was het tijd voor een laatste teamfoto en op weg naar Kempen in de laatste teamrit. Slechts 50km, dat betekent voor ons team nog 1x vol gas. Samen met teamgenoot Arnold leggen we op de dijk van de Rijn de zweep over ons team en knallen met een gangetje van 35km/h richting Kempen. Er is echter voor deze laatste rit een dame bij ons aangesloten, en als we na een kilometer of 30 even stoppen vraagt ze ons toch vriendelijk om de laatste 20km wat rustiger aan te doen. Dus rijden we met 29-30km/h verder en gooien we onze overgebleven energie in een paar "viaduct sprintjes". Sander wint de 1e, maar ik laat me niet kennen, en op het 2e viaduct kom ik als 1e boven :). Uiteindelijk komen we aan in Kempen bij een plekje wat Gut Heimendahl heet. Daar genieten we, dankzij onze snelle rit, van een uitgebreide bbq lunch en een welverdiend biertje. Om 14:00uur vertrekken we met alle deelnemers richting Düsseldorf. Dit gebeurd in één grote colonne voorzien van politiebegeleiding van een auto en een stuk of 6 motoren, een persmotor ( net de tour de france!) en zelfs een helikopter die boven onze hoofden plaatjes van het spektakel maakt. Ook rijdt er voor ons een grote pick-up met flinke speakers erop die onze rit voorziet van een muzikale noot. Zo rijden we de laatste 30km in een uur of 2 naar Düsseldorf. Onderweg krijgen we natuurlijk veel bekijks en worden we toegeklapt en gejoeld door bijna alles en iedereen langs de route. In Düsseldorf aangekomen zit ons avontuur er dan eindelijk op! Familie en vrienden staan ons op het terrein van Vodafone Duitsland op te wachten, en dan is er ook eindelijk tijd om te ontspannen! Toch zit er nog een leuk en spannend staartje aan het avontuur. Er worden namelijk na een paar uur bier, Duitse worst en muziek 2 dingen bekend gemaakt: Het uiteindelijke totale sponsorbedrag, en de route voor 2012! Eerst wordt de symbolische cheque met het totaalbedrag overhandigd, we hebben een nieuw GBI sponsorrecord neergezet met een totale opbrengst van €250.000! Wat een geweldig bedrag waar de verschillende goede doelen ongetwijfeld heel veel mee kunnen bereiken. Ik wil dan ook nogmaals jullie allemaal heel erg bedanken voor al jullie steun! Dan komt het aan op de route voor 2012: Oslo naar Düsseldorf wordt het! in 8 dagen van Scandinavië naar Düsseldorf wordt een fantastische uitdaging! Toen ik als klap op de vuurpijl ook nog eens gevraagd werd om als Country Champion de ambassadeur voor GBI 2012 bij Vodafone Nederland te worden kon ik geen nee meer zeggen. Dus: volgend jaar een nieuwe ronde! nog meer uitdaging, nog meer natuurpracht, en hopelijk nog meer bijdrage voor onze goede doelen! See you in 2012!

Groet,
Koen.

p.s.: foto's en video's van mijn avontuur volgen zsm, maar eentje wil ik jullie niet onthouden. Het resultaat van al dit fietsen is namelijk Duo Penotti benen:

4e dag, Terug op Nederlandse bodem

Hallo Allemaal,

Alweer de laatste grote rit van deze week! Van Dordrecht naar Arnhem. Oorspronkelijk zou er naar Nijmegen gereden worden, maar het water in de Waal staat zodanig laag dat onze boten er niet kunnen aanmeren. Arnhem it is! Vanmorgen vanuit dordrecht vertrokken voor een prachtige rit! Dordrecht koud achter ons rijden we lang langs de Waal langs een aantal vestingswerken van de oude waterlinie, Gorinchem tot Tiel. Inmiddels hebben we onderweg aansluiting gekregen van de Directeur van Cisco voor Europa. In Tiel maken we een uitgebreide lunchstop, de Directeur van Cisco komt naar me toe en zegt: "Koen, you speak dutch, Jens has ordered us this plate of mixed fried snacks monday, that was great! Can you take care that we get three plates for the group?" De uitbater, die volgens mij nog nooit zo'n grote groep op zijn terras had gehad moest me teleurstellen, bittergarnituur dat had ie niet, wel bitterballen en kipnuggets, enthousiast begint hij: "Maar ik kan wel wat frikandellen in stukjes snijden, en een gehaktstaaf, of een kipcorn!" zo gezegd zo gedaan, en na een tijdje verschijnen drie schalen bittergarnituur die, tot ieders verbazing, inclusief drankjes wordt betaald door de Directeur van Cisco! Dank Pierre, het was heerlijk! Na de lunch stel ik voor om van de oorspronkelijke, vlakke, route af te wijken, en richting Amerongen te rijden om nog een paar hellingen van de Utrechtse heuvelrug mee te pakken. Iedereen is enthousiast, en zo rijden we Tiel uit richting Amerongen, steken de Rijn over met de pont, en beginnen aan de 1e klim, de Amerongse berg. Ik dacht samen met teamgenoot Holger uit Duitsland rustig om hoog te rijden, maar we blijken veel te snel voor de rest van de groep, dus moeten we boven even wachten. Daarna dalen we af naar Veenendaal, om meteen weer richting Rhenen terug te klimmen. Even de spieren strekkend merk ik dat deze week geen afbreuk heeft gedaan aan mijn conditie, met 35km/h vlieg ik samen met andere teamgenoot Thomas naar boven, om op de top de punten voor de virtuele bollentrui in ontvangst te nemen. Afdalend naar Rhenen sluit ook de rest van de groep aan en rijden we in gesloten groep over de Grebbeberg richting Wageningen. Ik had er echter niet aan gedacht dat het Bevrijdingsdag is, en dat Wageningen dus vrijwel helemaal is afgesloten. Na een kleine omleiding om Wageningen heen, rijden we via Renkum, Heelsum (ik heb nog gezwaaid, Oom Luciën!), Doorwerth en Oosterbeek naar Arnhem waar we, met 140km op de teller en een gemiddelde snelheid van 26km/h neerstrijken aan de kade voor een welverdiend biertje, en een "Thank you for the fantastic ride!" van de Directeur van Cisco. Zo is ook deze dag weer tot een mooi einde gekomen, en hoeven we morgen nog slechts een stukje van 50km in de groep te rijden, om na de lunch in 1 peleton van 300 rijders naar Dusseldorf te rijden. Nu volgen dan ook eindelijk de eerste foto's of althans een selectie van de 2e dag( voor degenen die mij niet in fietsoutfit kennen: ik ben die lange met de Rode helm ;) ):

Dag 3, mini Ronde van Vlaanderen

Hallo Allemaal,

Helaas dit keer een late update, ik hoop dat ik jullie niet al te veel zenuwen heb bezorgd! Alles is in orde, maar aangezien we vannacht verplaatsing per boot hadden van Gent naar Dordrecht, had ik geen stabiele internetverbinding om jullie een update te geven. Gelukkig zijn we nu in Nederland en, hoewel we nog steeds varen, heb ik nu wel stabiel genoeg internet om mijn stukje te schrijven. Gisteren dus. Gisteren hebben we besloten het iets rustiger aan te doen, de voorgaande dagen zijn bij niemand in de koude kleren gaan zitten, en we hebben 1 teamgenoot met knieproblemen, en mijn billen wilden ook nog niet echt meewerken. Dus iets lagere snelheid, en iets meer stops om de billetjes hun rust te gunnen. Voor de rest bestond de dag vooral uit slecht asfalt, slecht fietspad, slecht grindpad, kasseien, klimmetjes, en nog meer slecht asfalt.. De belgische wegen zijn werkelijk overal in een gruwelijke staat als het aankomt op fietsen. Er heeft zich dan ook al in de eerste 40km een valpartij voorgedaan waarbij 3 teamgenoten over elkaar heen gebuiteld zijn. gelukkig geen ernstige zaken, een paar pijnlijke ribben, een pijnlijke schouder, en een gevoelige heup zijn het gevolg ( niet bij mij overigens). Ik moet sowieso nodig een stuk onbehandeld hardhout opzoeken, want ik heb nog geen technische problemen gehad, nog niet een lekke band! En dat met de kwaliteit van de wegen van gisteren!
Éénmaal in Gent aangekomen waren de boten nog niet gearriveerd, dus gingen de jasjes aan, en onder het genot van een drankje en een duitse worst van de bbq wachtten we op de boot. Deze zou oorspronkelijk om 8 uur afvaren richting Dordrecht om daar vroeg genoeg te zijn voor de etappe van vandaag. Echter kwam de boot pas om 19:30 aan in Gent, en éér we vertrokken richting Nederland was het alweer 22.00uur. We zijn vannacht dus een flink stuk gevaren, gelukkig heb ik er met slapen geen last van gehad, en heb ik inmiddels ook weer een lekker ontbijtje achter de kiezen en ben ik helemaal klaar voor de nieuwe dag. Mijn zadelpijn is vannacht redelijk weggetrokken ( dank je Assos, de creme is werkelijk een wondermiddel!) maar de benen voelen inmiddels wel zwaar! Vandaag is alweer de laatste serieuze dag fietsen. We rijden vandaag naar Arnhem, Nijmegen is geschrapt vanwege het lage water in de Waal. Er zal nog wel wat geklommen moeten worden met de Utrechtse heuvelrug, en de Veluwe voor de boeg, maar ik heb er weer zin in! Vanavond vanuit Arnhem de laatste update voor het slot. Daar zullen jullie waarschijnlijk wel tot Zaterdag op moeten wachten.

Groet,
Koen.

Dag 2, de monsterrit.

Hallo Allemaal,

Vandaag stond de langste etappe van mijn avontuur gepland, 205 kilometer volgens het routeboek. Vanmorgen hebben we eerst nog met onze boot een rondvaart door de Rotterdamse haven gemaakt, met onderwijl een lekker ontbijt. Na het ontbijt zijn we op de fiets geklommen om aan onze monsterrit te beginnen. Nog vóór we Rotterdam uit waren kwamen we nog een 2e groep tegen die problemen hadden met hun GPS. Zij hebben zich daarom bij ons aangesloten, en zo waren we 15 man en 1 vrouw sterk. De 1e 100km gingen eigenlijk helemaal prima, mooie lange rechte wegen, en het windje lekker in de rug. Het duurde dan ook niet lang of de 1e stormvloed-kering kwam in zicht. Het tempo zat er lekker in, en het eerste stuk van de dam ging met een gangetje van 35-36 onder de wielen door. Tussen de 2 delen van de dam gaf onze teamleader nog wat extra gas, waardoor het tellertje bij het opgaan van het 2e, lange, stuk ruim veertig kilometer per uur aangaf. Echter met de wind in de rug was het prima rijden, en het zonnetje droeg ook haar  steentje bij. Bij Domburg werd het halfweg punt bereikt en was er de mogelijkheid om onze bidons aan te vullen, en een reepje in ons achterzakje te steken. We besloten echter, om voor onze echte lunch nog even verder te rijden naar West-Kapelle. Uit de wind en in de zon was het daar prima toeven, maar we moesten toch verder om ook nog een beetje op tijd bij de boten terug te komen. Erger dan dat, het nu volgende stuk van ongeveer 60km was vol wind tegen. Gelukkig voelden de benen nog goed, en heb ik ook veel werk aan kop kunnen verrichten. Mijn billen waren inmiddels wel langzaam aan een protest begonnen, we zaten immers inmiddels al bijna 5 uur op de fiets, en hadden gisteren ook al ruim 3,5 uur op de fiets gezeten. Ik begon mij serieus af te vragen hoe de profs dat in vredesnaam 3 weken lang doen in de Tour de France.... Opgeven was en is echter geen optie, dat ben ik jullie allemaal zeker schuldig voor jullie bijdragen! Dus doorrijden maar! Toen de Belgische grens in zicht kwam, kwam ook de magische grens van 200km in zicht, zo ver heb ik nog nooit op een fiets gereden... We konden de boten inmiddels al bijna ruiken, en ik visualiseerde inmiddels ook de warme douche en een verlichtend zalfje voor mijn zitvlak, het bleek echter toch wat verder te zijn dan het Routeboek had aangegeven dus uiteindelijk kwamen we na 8 uur en 11 minuten, en met 220km op de teller aan bij het eindpunt. De gemiddelde snelheid lag uiteindelijk op 27km/u. Moe maar voldaan, snel een douche, eten, en nog even een sponsorbijeenkomst ben ik nu snel in mijn bed gekropen! Morgen weer een nieuwe dag, nieuwe uitdaging! 176km met waarschijnlijk kasseien en ook een aantal klimmetjes. Ik meld me weer vanuit Gent!

Koen.

1ste dag op de fiets

Hallo Allemaal,

De eerste dag op de fiets zit er op! Vanochtend om een uur of 7 vertrok onze boot vanuit Beverwijk richting Amsterdam voor het officiële vertrek, tijd dus ook om op te staan, te douchen, en de wielerkleding aan te trekken. Daarna ontbijt. Het ontbijt was prima verzorgd. Klaar met het ontbijt komen we ook in de buurt van Amsterdam, waar het officiële vertreksein zal worden gegeven door onze CEO Jens Schulte Bockum, die zelf ook deze eerste dag met ons mee zal fietsen. Dit sein werd gegeven na een kort praatje van de voorzitter van de GBI, en van Jens zelf natuurlijk, in de Passenger Terminal vlak naast de plek van ons nieuwe kantoor in Amsterdam. Dan staat er nog maar 1 ding op de agenda: Fietsen! nog even snel een groepsfoto met het team, en dan zijn we toch echt vertrokken. de eerste kilometers gaan nog vrij traag omdat we nog door de stad rijden, maar als we de stad eenmaal verlaten richting Ouderkerk a/d Amstel komt er een aardig gangetje in. vandaag staan ruim 100km in de planning, dwars door het groene hart. We hadden een lekker windje mee, en het zonnetje scheen lekker, dus de Kilometers vlogen onder de wielen door. Het duurde dan ook niet lang of we kwamen in Bodegraven op het halfweg punt. Tijd om even te zitten en wat te drinken en te eten. Na een goed half uurtje rijden we verder naar Rotterdam. Vooral het laatste stuk, van Ouderkerk a/d IJssel tot Rotterdam komt de teller niet meer onder de 40, maar met de wind in onze rug is het heerlijk. Ik had inmiddels mij zakken al vol met complimentjes van de Duitsers "gute beine!" en ook de Nederlanders "Jij maakte je zorgen of je het tempo kon volgen? Volgens mij moeten wij ons zorgen maken!" Kortom ik mag terugkijken op een goede rit, veel op kop gereden, en ook heerlijk genoten van de mooie natuur. Uiteindelijk in Rotterdam aangekomen bleken we het eerste team te zijn! We hebben de rit voltooid in 3 uur en 45 minuten. We zijn dan ook veel eerder dan de boten, maar dat is helemaal niet erg, er is wel al een klein tentenkampje opgericht compleet met biertjes en een massagetafel. Wat wil je nog meer na een lekker dagje fietsen? Nadat de boten aangekomen waren, en de fietsen weer gestald waren was het tijd voor een welverdiende douche, en het diner. Na het diner zijn we met ons team nog even in de oude haven van Rotterdam op een terrasje gaan zitten, maar tegen half elf werd het toch echt tijd om richting bed te gaan.
Daar ben ik inmiddels dus ook beland, en ik ga dan ook snel slapen, want morgen staat de monsterrit van deze week gepland. 205km van Rotterdam naar Antwerpen, via de Deltawerken welteverstaan. Tijd dus voor de nodige nachtrust! Ik schrijf morgen weer verder vanuit Antwerpen, zal kijken of ik dan ook tijd heb voor een paar fotootjes!

Groet,
Koen.

Aankomt en check in

Hallo Allemaal,

Vandaag was het dan eindelijk zo ver! Het grote avontuur is begonnen! Vanmiddag om 3 uur de trein naar Amsterdam gepakt, alwaar ik om 6 uur met al mijn spullen opgehaald zou worden om naar de boot te gaan.
Let wel: ZOU om 6 uur worden opgehaald, uiteindelijk kwam de bus, om 18:50 aanrijden, gevolgd door een vrachtwagentje. Er hadden zich inmiddels aardig wat mensen, en dus ook fietsen en spullen verzameld... De bestuurder van het vrachtwagentje begon driftig met dozen van deelnemers uit verdere bestemmingen te sjouwen, maar kwam er korte tijd later achter dat 1 laag dozen bij lange na niet genoeg ging zijn voor de grote verzameling dozen en fietsen die zich op de stoep hadden verzameld. Stapelen dus, uiteindelijk zijn alle fietsen en spullen met enige moeite ingepakt en ging het richting boot. Na bij de boot aangekomen te zijn, en mijn spullen weer opgevist te hebben, ben ik maar gaan inchecken. Dat was al een avontuur an sich. Een camper fungeert als tour-office, en er staat een reeks dozen buiten waar je zelf je shirtje uit mag vissen. Ik krijg ook nog een enveloppe in mijn handen gedrukt met een aantal bandjes voor om mijn pols, de fiets, en de bagage. Dus verder richting de boot. Room 225 weet de receptioniste. Ik blijk een Egyptische kamergenoot te hebben, een aardige jongeman waarvan ik de naam niet durf te spellen, maar het klinkt als "Ihambrim".
Omdat we zoveel te laat waren met de bus is het eerste diner aan boord ook bijna letterlijk in het water gevallen. Ze waren toch maar al begonnen met de mensen die er waren, en wij moesten wachten op een volgende zitting. De als voorgerecht geplande salade was inmiddels verlept, en werd dus overgeslagen, maar de soep en het hoofdgerecht ( gevulde kipfilet met aardappelpuree en sperziebonen smaakte prima. Na het eten ook nog even kort kennis gemaakt met mijn team, bestaande uit meest Duitsers en een drietal Nederlanders, waaronder ik dus. Ik ga nu vlug slapen, morgen eerst het officiële vertrek, en daarna de eerste kilometers! Tot snel!

Ik ga een weekje fietsen, en ik neem mee.....

Jeetje wat een berg spullen, ik ga een weekje fietsen, maar het lijkt meer op een verhuizing! En dan heb ik het alleen nog maar over de fietsspullen.... Kijk zelf maar:

En het fietsje is er ook klaar voor! gepoetst, gevet, afgesteld en klaar voor de kilometers:

 Volgende uitdaging: kijken of ik een tas heb die groot genoeg is voor alle spulletjes! Ik krijg er in ieder geval steeds meer zin in! Nog 1 nachtje slapen........
Tot snel!